| 30lat pracy Gminnego Ośrodka Zdrowia w Kamieniu |
|
|
W uroczystości uczestniczyli: ksiądz prałat Tadeusz Wójcicki, ksiądz proboszcz Marian Gwizdak, członkowie Społecznego Komitetu Budowy, pracownicy ośrodka zdrowia, samorządowcy gminy na czele z Wójtem Ryszardem Bugielem, zaproszeni goście i grupa mieszkańców. Wójt Gminy, Ryszard Bugiel, zabierając głos, wyraził zadowolenie ze spotkania, które miało na celu uczcić trzy wydarzenia: 30 lat, które minęło od wybudowania Gminnego Ośrodka Zdrowia, 5 lat istnienia Samodzielnego Publicznego Gminnego Ośrodka Zdrowia i otwarcie centrum rehabilitacji. Minutą ciszy uczczono pamięć Tych, którzy ośrodek budowali. Podziękowania Społecznemu Komitetowi Budowy sprzed 30 lat złożył pan Wójt na ręce Przewodniczącego - Józefa Czubata. Podziękował wszystkim, którzy pracowali na przestrzeni minionych trzydziestu lat. Decyzję o przejęciu przed pięciu laty Ośrodka Zdrowia przez samorząd gminy uznał Wójt za stosowną. Dziś, dzięki tamtej odważnej decyzji, mamy znakomicie prosperującą placówkę. Potem zabrał głos były Przewodniczący Społecznego Komitetu budowy ośrodka zdrowia, który, w imieniu członków komitetu, podziękował za zorganizowanie jubileuszowej uroczystości. W dalszej części swojego wystąpienia mówił: ?Jestem dumny, że wybudowany w wielkim trudzie przez mieszkańców gminy obiekt spełnia zakładany cel i pozostaje pod zarządem samorządu gminy. Mam pewność i życzenie, że placówka ta znajdzie się w rankingu na najlepsza placówkę służby zdrowia. Życzę dalszych sukcesów- ku zadowoleniu Was - pracowników, mieszkańców gminy i okolic?. Zabierając głos Kierownik Samorządowego Ośrodka zdrowia, pani doktor Małgorzata Bijak, po poinformowaniu zebranych o pracach naszego ośrodka, poprosiła władze o przecięcie wstęgi nowo otwartego, wyposażonego w nowoczesny sprzęt, centrum rehabilitacji.
Budowa Gminnego Ośrodka Zdrowia w Kamieniu
Inicjatywę budowy Ośrodka Zdrowia podjęto bardzo dawno; stary budynek, w którym mieściły się gabinety lekarzy, pielęgniarek i mieszkania, nie nadawał się do dalszej eksploatacji. Dziś, kiedy z dumą spoglądamy na wciąż unowocześniany budynek, kiedy patrzymy, jak rozwija się i poszerza zakres działalności, nie wypada wprost nie powrócić myślami do czasów, w których to zrodziła się wspólna, odważna myśl- wybudujemy nowy, nasz, kamieński, ośrodek zdrowia. W 1971 roku powołano Społeczny Komitet Budowy w składzie: Przewodniczący-Bolesław Piela, zastępca Przewodniczącego-Józef Czubat, sekretarz- Władysław Partyka, skarbnik-Marian Hawro, członkowie: Przewodniczący Rady Gminy ?Jan Orszak, kierownik Ośrodka Zdrowia lek. med. Stanisław Wojdyła, Dyrektor Banku Spółdzielczego Alojzy Madej, Przewodniczący Wspólnoty Serwitutowej Antoni Szewczyk, Przewodniczący Wspólnoty Serwitutowej z Łowiska Jan Maciej Gągola, Prezes Gminnej Spółdzielni Józef Piędel. Teren przeznaczony pod budowę był własnością parafii i szkoły podstawowej, które przekazały go bezpłatnie, bo przecież najważniejsze jest wspólne dobro- a powstający w umysłach wielu odważnych kamieniaków ośrodek, od tej pory miał przecież służyć nam wszystkim. Zaczęto od najważniejszego - od myśli, jak finansowo podołać tak wielkiemu wyzwaniu. Komitet gromadził środki finansowe z rożnych źródeł: z organizacji zabaw, zbiórki od mieszkańców, dotacji organizacji społecznych i handlowych, wspólnot serwitutowych, organizacji społecznych; rolnicy rezygnowali z należnych im dopłat do sprzedawanych produktów rolnych- wszyscy entuzjastycznie przyłączyli się do kwesty. Komitet opracował koncepcję Ośrodka Zdrowia , ale nasza propozycja co do wielkości obiektu leczniczego i części mieszkalnej nie była początkowo akceptowana przez władze wojewódzkie, jednak- dla chcącego nic trudnego, a prawdziwego zapału nie tak łatwo ugasić- udało się pokonać te trudności, i, wzorując się częściowo na budowie w Rakszawie i innych miejscowościach, zleciliśmy wykonanie dokumentacji placówce projektowej w Przemyślu. Prace projektowe, gromadzenie materiałów budowlanych i środków finansowych, trwało do wiosny 1976 r. 15.04 1976 r. rozpoczęto prace budowlane, zakończono je w listopadzie 1979 r. Na budowie pracowali wszyscy mieszkańcy gminy .W każdy dzień sołtysi przysyłali po kilku pracowników. To był wielki czyn Nas wszystkich, którzy ze szczerymi chęciami ruszyli na pomoc. Fachowcy - murarze, tynkarze, cieśle, malarze, czuli się zobowiązani kilka dni bezpłatnie pracować na budowie. Warto przypomnieć, że odwodnienie terenu i budynku wykonali bezpłatnie pracownicy spółki melioracyjnej, zbrojenie- pracownicy warsztatów kółka rolniczego, załadunek cegły-pracownicy cegielni. Budowa budynku ośrodka zdrowia z częścią mieszkalną i apteką , pełne wykończenie i przekazanie do użytku trwało ok.3 lat. Komitet Budowy i Urząd Gminy musiał pokonać wiele trudności- nie tylko brak środków finansowych, ale szczególnie brak materiałów budowlanych i wykonawców, np. wykonawców instalacji elektrycznej i grzewczej W rozwiązywaniu tych problemów bardzo dużo pomagał nam Proboszcz parafii, ksiądz Tadeusz Wójcicki, orędownik wielu społecznych inicjatyw w naszej wsi, występując do parafian o pomoc w budowie; dr Władysław Marć, pełniący w tym czasie stanowisko Dyrektora Zespołu Opieki Zdrowotnej w Rzeszowie, do której struktury należał nasz Ośrodek Zdrowia, o czym po 30-tu latach pamiętamy i dziękujemy . Pomagały władze Gminy, kierownicy jednostek gospodarczych, dyrektorzy szkół, radni gminy, a najwięcej sołtysi. Było bardzo trudno o wykonawców- jak wspomniałem wcześniej, dlatego zorganizowaliśmy przy Urzędzie Gminy ekipę remontowo- budowlaną, która wykonywała część prac fachowych, głównym majstrem przez cały czas budowy był Jan Henryk Rurak; w ekipie tej pracowali miedzy innymi: Jan Mizerski, Józef Wyka, Józef Surdyka, Władysław Bednarz, Zbigniew Orszak, Eugeniusz Partyka, Piekut Bolesław, Piekut Stanisław i wielu innych. Bardzo ciężką pracę wykonywała młodzież- np. gaszenie wapna na potrzeby budowy dokonali młodzieżowcy pod kierownictwem ich szefa, Mieczysława Wąsika. Pracę społeczną z wielkim zaangażowaniem wykonywał Ignacy Bednarz, pełniący funkcję zaopatrzeniowca -ten były pracownik Gminnej Spółdzielni jeździł do swoich znajomych i do naszych kolegów, załatwiał niektóre materiały (ach, kto to dziś pamięta?!... w tym czasie materiałów się nie kupowało, ale się je załatwiało.) Do pracy - podkreślam - społecznej, angażowali się wszyscy, przychodzili mieszkańcy poszczególnych wsi, organizacje społeczne-jak straże pożarne, koła gospodyń wiejskich,organizacje młodzieżowe, młodzież szkolna, nauczyciele, poszczególne zakłady pracy. Bywało często, że Urząd Gminy kończył pracę o godz.13-tej, na dyżurze zostawały dwie, nie mogące wykonywać ciężkiej pracy osoby, a pozostali szli do pracy przy budowie, podobnie było w Kółku Rolniczym, GS, banku, szkołach i innych zakładach pracy z terenu gminy.
Na podstawie rożnych referatów, informacji, notatek, jakie jeszcze posiadamy, można stwierdzić, że przy pracach związanych z wybudowaniem Gminnego Ośrodka Zdrowia, wyróżnili się, za co należą im się słowa podziękowania i wyrazy wdzięczności, Jan Henryk Rurak i jego ekipa remontowo-budowlana, Roman Małysa, prowadzący dokumentację budowlaną i nadzór z ramienia Gminy, Główna Księgowa Czesława Bednarz i wszyscy pracownicy gminy. Słowa wdzięczności należą się ?przewodniczącemu Komitetu Budowy, śp. Bolesławowi Pieli, członkom zarządu, lek. med. śp. Stanisławowi Wojdyle, Przewodniczącemu Gminnej Rady śp. Janowi Orszak, Maciejowi Gągola, Antoniemu Szewczykowi, Alojzemu Madejowi, Józefowi Piędlowi. Dziękujemy sekretarzowi Zarządu, Władysławowi Partyce i skarbnikowi, Marianowi Hawro. Przy pracach w opracowaniu projektu budowy, organizacji prac i budowie wyróżnili się szczególnie- Bolesław Piela, Czubat Józef, Madej Alojzy, Partyka Władysław, Hawro Marian, Szewczyk Antoni, dr med..Stanisław Wojdyła, Gagola Maciej, Witkoś Jan, Bednarz Ignacy, Rurak Henryk, Bednarz Józef, Saczawa Andrzej, Ferenc Józef sołtys, Koper Stanisław sołtys, dr Władyslaw Marć, Wąsik Ignacy, Rurak Józef, Ziemniak Stanisław, Dudzik Zygmunt, Sądej Jan, Małysa Roman, Bednarz Czesława, Kida Józef, Krasoń Józef, Zagaja Stanisław, Piróg Paweł, Łach Antoni, Partyka Jan, Michnar Józef, Tabor Władysław, Szot Bolesław, Lubecka Zofia, Socha Stanisław, Lichwiarz Bolesław, Świerad Władysław, Delekta Karol, Kida Mieczysław, Stasiak Franciszek, Orszak Franciszek, Rodzen Stanisław, Pirog Adam, Dudzik Józef, Skomro Emilia i Józef, Radomska Eleonora, Piróg Helena, Majka Zofia, Hanus Krystyna i Szczepan, Sapała Antoni, Bednarz Tadeusz, Czerpak Józef, Rodzeń Piotr, Gancarz Henryk, Piędel Mieczysław, Koc Józef, Kołodziej Kazimierz, Dobrowolski Jan, Olko Andrzej, Czubat Franciszek, Piela Henryk, Partyka Antoni, Gwózdz Marcin ,Zygmunt Jan, Szewczyk Julian, Bochenek Stanisław, Błąd Jozef sołtys, Woś Jan, Majczak Edward, Rurak Władysław, Miazga Antoni, Sabat Władysław, Radowmski Józef, Radomski Stanisław, Piróg Franciszek sołtys, Woszczyna Stanisław, Gołąbek Stanisław, Józef Orszak, s. Kaspra, i wielu, wielu innych. Budowę tak okazałego, jak na lata 70-te, budynku i wyposażenia, mieszkańcy pokryli z własnych środków i swoją pracą. Dofinansowanie ze środków Funduszu Ochrony Zdrowia to były nasze dobrowolne składki i było nam przykro, kiedy Starosta Powiatu, który dzięki nieudolnej ustawie stał się właścicielem ośrodka, sprzedał część naszego majątku. Pewną nagrodą dla mieszkańców Kamienia było uzupełnienie wyposażenia i przydział samochodu ?karetki dla obsługi chorych na terenie gminy. Ale dziś z dumą możemy powiedzieć: nasz ośrodek, wybudowany wspólnymi siłami, okazały, dumnie stojący w samym sercu wsi. Przekazanie obiektu do użytku miało miejsce 30 lat temu, w listopadzie 1979 roku; uczestniczyło w tej uroczystości bardzo wielu mieszkańców gminy, władze, lekarze z okolic, bo był to najbardziej funkcjonalnie zaprojektowany i wykonany obiekt służby zdrowia w wiejskiej gminie w Polsce. Efekt naszych wysiłków, naszej pracy, spełnienie marzeń i planów. Część nieoficjalną uroczystości przygotowało sołectwo Nowego Kamienia, na terenie którego jest usytuowany- a kto nie był, niech żałuje? Nie zapominajmy dziś, jak to było wczoraj- od trzydziestu lat zapisują się karty historii Naszego Ośrodka, łącząc wysiłki przeszłych pokoleń z nowoczesnością i komfortem oferowanymi nam dzisiaj przez kamieńską placówkę. Wszyscy Ci, którzy ośrodek sobie wymarzyli, a potem w pocie czoła razem budowali- są pewnie dziś dumni i szczęśliwi ? nawet, jeśli spoglądają z nieba?
|
