„W tym miejscu spoczywają żołnierze polegli w czasie I wojny światowej. Niech dobry Bóg da im wieczny pokój”.

        Tablicę z takim napisem umieszczono na cokole pomnika znajdującego się na cmentarzu w Kamieniu. W dniu Święta Zmarłych 1 listopada 2004 roku proboszcz parafii Kamień ksiądz Tadeusz Wójcicki poświęcił tablicę ufundowaną przez Towarzystwo Przyjaciół Kamienia i Samorząd Gminy. O grobach żołnierzy poległych w czasie I wojny światowej napisał Antoni Łach:

      „Urodziłem się w 1921 roku w Kamieniu. Nazwisko Antoni Łach. W 1928 roku zacząłem uczęszczać do Szkoły Podstawowej w Kamieniu Centrum. Była to szkoła siedmioklasowa pod patronatem Św. Stanisława Kostki. Kierownikiem tej szkoły był Jan Barański, zawodowy żołnierz, oficer Wojska Polskiego w stopniu kapitana. Był opiekunem  mogił żołnierzy, którzy polegli w pierwszej wojnie światowej i zostali pochowani na tutejszym cmentarzu parafialnym. Mogił było około czterdzieści a w każdej mogile po kilka osób. Wszystkich ciał mogło być około stu. Byli to żołnierze austryjaccy. Spora część żołnierzy i osób cywilnych tutejszej wioski zmarło także na wskutek choroby zakaźnej, jaką był tyfus plamisty. Szkoła nasza była opiekunem tych mogił, uczniowie zajmowali się ich oczyszczaniem. W późniejszym terminie około 1937 roku ks. Kanonik Henryk Grębski zlecił pochówek swoich parafian na tych mogiłach, dlatego pozostał po nich tylko pomnik poległych.

Pan Władysław Zaguła na ten temat tak pisze:

     W czasie I wojny światowej na tutejszym terenie rozgrywały się ciężkie walki pomiędzy Rosją a Austrią. W tym czasie ginęli żołnierze, więc na parafialnym cmentarzu został wytyczony kawałek placu na pochowanie poległych żołnierzy i oficerów. Teren na cmentarzu wytyczony został około 20 m w stronę zachodu a około 25 m w stronę południa. Dokładnej długości i szerokości dziś trudno ustalić,  gdyż na tych grobach są już pochowani tutejsi parafianie. Cmentarz żołnierski ogrodzony był płotem drewnianym. Na tym cmentarzu pochowani byli żołnierze, którzy polegli w czasie walk. Byli to Austriacy Słowacy Czesi i Polacy. Groby były niejednakowej szerokości, gdyż prawdopodobnie chowani byli po kilku w jednym grobie (od 4 do 6). Krzyży na tych grobach nie było. Porządkowaniem grobów zajmowała się młodzież i dzieci szkolne pod kierownictwem Jana Barańskiego – kierownika szkoły, oficera Wojska Polskiego. Groby były utrzymywane w należytym porządku, każdy z boków obłożony był darniną a środki były utrzymane czystą ziemią. Na Święto Zmarłych na każdym grobie młodzież zapalała po kilka sztuk zniczy. W późniejszym  czasie w miarę zmniejszania się powierzchni kwater cmentarza wojskowego od strony wschodniej został wybudowany postument z kamienia na którym umieszczono małą kapliczkę bez żadnych napisów. Prawdopodobnie było to miejsce pochówku poległych oficerów. Po wybuch drugiej wojny światowej ten fragment cmentarza został zaniedbany”.

Obecnie teren wokół pomnika został uporządkowany, a wiosną nadal będą prowadzone prace konserwacyjne i porządkowe.