Powyższy wycinek z gazety, która zamieściła list miłosny z 1896 r.,
można znaleźć w kilu miejscach w Internecie

     Dnia 12 listopada 2022 roku odbył się wyjazd szkoleniowo-integracyjny na mecz ekstraklasy piłki nożnej Korona Kielce - Widzew Łódź, w którym uczestniczyli zawodnicy drużyny seniorów oraz działacze Klubu Sportowego Sokół Kamień. Inicjatorem wyjazdu był trener Sokoła Kamień Łukasz Chmura. W wyjeździe wzięło udział 30 osób. Mecz rozpoczął się punktualnie o godzinie 12:30 w rześki listopadowy dzień na stadionie Suzuki Arena w Kielcach. Pomimo niesamowitego dopingu oraz wiary w końcowy sukces Korona uległa Widzewowi 0:1. Podczas ostatniej akcji meczu gola na wagę zwycięstwa dla gości zdobył Mato Milos Należy zwrócić uwagę, że wielkim zainteresowaniem cieszyły się oprawy, jakie stworzyli kibice znajdujący się na trybunach stadionu podczas meczu.

     Następnie o 15:30 po krótkim ale stojącym na wysokim poziomie merytorycznym wykładzie szkoleniowym trenera Łukasza Chmury „Jak grać żeby wygrywać” oraz podziękowaniu zawodnikom za rundę jesienną, którą zakończyliśmy bez porażki, a także awansowaliśmy do finału Pucharu Polski na szczeblu podokręgu Stalowa Wola, ogłoszono, iż ów finał odbędzie się 1 maja 2023 ze Stalą Stalowa Wola na pięknym stadionie w Kamieniu. Była to forma podziękowania przede wszystkim naszym zawodnikom i działaczom za ich społeczną pracę na rzecz naszego klubu Sokół. Wyjazd mógł się odbyć dzięki Prezesowi Markowi Ziemniakowi przy wsparciu wiceprezesa Józefa Mączki. Po wyjeździe pozostały dobre wspomnienia, zdjęcia i motywacja do jak najlepszej gry w rundzie wiosennej sezonu 2022/2023, aby ponownie zagościć na stadionach 4 ligi podkarpackiej.

     Z kolei 12 stycznia 2023 roku odbył się pierwszy trening Sokoła Kamień. Rozpoczął się przedstawieniem przez trenera Łukasza Chmurę planów przygotowania do rundy rewanżowej, a następnie 16 piłkarzy udało się na bieżnię stadionu, aby zrobić pierwszy w tym roku "rozruch". Na drugim treningu drużyna Sokoła nie zwalniała tempa. Odbyły się testy motoryczne tj. moc, siła, szybkość badana na fotokomórkach oraz wytrzymałość w formie Beep Testu, czyli wielostopniowego, progresywnego testu oceniającego wytrzymałość krążeniowo-oddechową zawodników! Testy przeprowadził trener Jerzy Czernecki na co dzień pracujący w drużynie Sandecji Nowy Sącz. Walka o powrót na stadiony 4 ligi nabiera realnych szans…

Artykuł opracował Mirosław Piędel - sekretarz zarządu KS Sokół Kamień. Fot. - Dawid Sączawa

     Wincenty Majka syn Sebastiana (1900-1979) - znany Kamieniak, który w okresie międzywojennym zdobył wyższe wykształcenie, pracujący prawie całe życie w leśnictwie oraz niektórzy członkowie jego Rodziny.

     Wincenty Majka urodził się 4 kwietnia 1900 r. w Kamieniu w rodzinie światłego i zamożnego chłopa. Po ukończeniu nauki w szkole powszechnej w Kamieniu, podjął dalszą edukację w prywatnym gimnazjum w Nisku.

Pierwszy z lewej od dołu - Wincenty Majka

     Jako gimnazjalista, mając 18 lat, zaciągnął się do służby wojskowej w organizowanej Armii Wojska Polskiego. Na froncie Pierwszej Wojny Światowej spędził lata 1918-1919.

Wyciąg z Księgi Protokołów Rady Gminnej w Kamieniu

     Po powrocie z wojny kontynuował naukę w gimnazjum w Nisku, które ukończył w 1920 r. Dał się tam zapamiętać jako aktywny członek Kółka Dramatycznego. Według wspomnień profesora tego gimnazjum - S. Bąka, to Wicek Majka na uroczystości w dniu 30 listopada 1916 r., poświęconej pamięci H. Sienkiewicza odczytał fragment z Pana Wołodyjowskiego, co warto odnotować, choć było to jeszcze pod zaborami, uroczystość ta zakończyła się odśpiewaniem hymnu „Jeszcze Polska nie zginęła”. O Wincentym Majce w gimnazjum krążyła piosenka: „Kamień na kamieniu, a na tym Kamieniu jeszcze jeden kamień, a na tym kamieniu siedzi Majka z Rodzeniem”.

     Następnie Wincenty Majka podjął naukę w Seminarium Duchownym Uniwersytetu Lwowskiego. Po dwóch latach jednak zrezygnował i podjął pracę nauczyciela w szkole w Krzoczowie w powiecie lubelskim, gdzie pracował w latach 1922-1924. Dzięki tej pracy uzyskał niewielkie oszczędności i przy pomocy finansowej ojca w 1924, zgodnie ze swoimi zainteresowaniami, podjął naukę na Uniwersytecie Poznańskim na Wydziale Rolno-Leśnym. W 1928 r. uzyskał dyplom inżyniera. Przez kilka miesięcy był asystentem w Katedrze Leśnej tego Uniwersytetu. Następnie podjął pracę w leśnictwie, najpierw w Dyrekcji Bydgoskiej następnie do czasu wybuchu drugiej wojny światowej w Dyrekcji Poznańskiej.

     W 1935 r. zawarł związek małżeński z Kazimierą Mackowską mieli dwie córki.

     11 maja 1938 został odznaczony Brązowym Medalem za Długoletnia Służbę.

     W czasie okupacji, aby uniknąć aresztowania wyjechał do swojej rodzinnej wsi. W Kamieniu podjął pracę nauczyciela w szkole powszechnej. Prowadził także tajne nauczenie dla uczniów w zakresie szkoły średniej. Jego bratanek - Józef Majka, wspomina, że Wincenty bardzo mało czasu spędzał w domu, bojąc się aresztowania, ponieważ zajmował przed wojną wysokie stanowisko i utrzymywał kontakty z ruchem oporu.

     Po wojnie kontynuował zatrudnienie w administracji Lasów Państwowych. Zajmował kierownicze stanowiska, w tym Dyrektora w Rzeszowie, a następnie w Krakowie.
Zmarł 6 stycznia 1979 r. i został pochowany w Włocławku.

     Wincenty Majka wychował się w szanowanej i cenionej rodzinie. Jego ojciec – Sebastian urodził się i żył w Kamieniu w latach 1871 -1953. Prowadził duże gospodarstwo rolne, był jednym z nielicznych mieszkańców Kamienia, którzy w tych latach potrafili pisać i czytać. Pozwoliło mu to w okresie od 1929 do 1936 r. pełnić stanowisko pisarza gminnego. Był długoletnim radnym Rady Gminnej w Kamieniu (w latach 1900-1936). Walczył na froncie Pierwszej Wojny Światowej. W latach 1926-1937 prowadził księgowość Kasy Stefczyka w Kamieniu.

     Sebastian Majka, poza wymienionym powyżej synem Wincentym miał jeszcze synów: Józefa i Jakuba oraz córkę Salomeę.

     Najstarszy z synów - Józef, po rezygnacji w 1936 r. przez ojca ze stanowiska pisarza gminnego, przejął od niego ten urząd. Józef Majka był pierwszym mieszkańcem Kamienia, który wybudował piętrowy murowany dom. Przez wiele lat w budynku tym mieścił się Urząd Pocztowy i Apteka.
Salomea Majka w 1911 r. wyjechała do Stanów Zjednoczonych i tam zamieszkała na stałe.
Jakub Majka objął po ojcu gospodarstwo. W 1939 r. został zmobilizowany i walczył z faszystami. Po klęsce wrześniowej dostał się do obozu dla jeńców wojennych. Bardzo trudne warunki w obozie spowodowały, że mocno podupadł na zdrowiu i nie był już w stanie podjąć pracy w gospodarstwie rolnym. Zmarł w wieku 45 lat.

Kamień, grudzień 2022 r.

Opracował Józef Czubat, wykorzystując dokumenty i zdjęcia udostępnione przez Rodzinę Majków: Halinę Przybysz-Majkę i Jozefa Majkę „Rocznik Towarzystwa Ziemi Niżańskiej-Wspomnienia z lat dawnych” cz. I profesora Stanisława Bąka, wyciąg z Księgi Protokołów Rady Gminnej w Kamieniu