Zespół muzyczny rodziny Pirogów został założony w 1967 r. z inicjatywy Edwarda Piroga, który uczył się grania na instrumentach u Żarkowskiego w Korczowiskach.

     W skład zespołu wchodzili: Edward Piróg, grający na akordeonie i trąbce, Lesław Piróg, który grał na puzonie i saksofonie tenorowym oraz Józef Piróg, grający na klarnecie i saksofonie altowym. Członkiem zespołu spoza rodziny Pirogów był ich sąsiad - Józef Sądej, który grał na perkusji.

Lesław Piróg, Józef Piróg, Edward Piróg, Józef Sądej

     Zamiłowanie i talent do muzyki bracia Pirogowie odziedziczyli po ojcu, ale oprócz wrodzonych talentów muzycznych wszyscy mieli wykształcenie muzyczne, Edward uczył się w szkole muzycznej w Rzeszowie, Lesław w szkole muzycznej w Jarosławiu, a Józef w szkole muzycznej w Stalowej Woli. Naukę muzyki kontynuuje wnuczek Lesława - Łukasz Piróg, uczęszczając do szkoły muzycznej w Kamieniu, i co ciekawe instrumentem, który wybrał jest puzon, na którym grał jego dziadek.

Lesław Piróg (przy perkusji), Edward Piróg, Czesława Piróg, Czesław Piróg

     Zespół najczęściej grał na weselach, stąd też powszechnie nazywano go „Orkiestrą Pirogów”. Jak opowiadali członkowie zespołu, ich orkiestra zjawiała się w domu panny młodej już we wczesnych godzinach porannych i tam przygrywała szykującym się do ślubu i wesela, a później wybrani goście weselni panny młodej, odświętnie wystrojonymi wozami, zaprzężonymi parą koni wraz z orkiestrą jechali po pana młodego i przywozili go do pani młodej, a od niej dopiero wszyscy udawali się do kościoła. Na czele orszaku weselnego szła orkiestra, grając marsze weselne.

     Wesela w sezonie letnim były urządzane na świeżym powietrzu, a tańce odbywały się na tzw. podłodze z „grzędą” dla orkiestry, natomiast w sezonie zimowym tańce odbywały się w domu wynajętym w sąsiedztwie w tzw. dużej izbie. Zwykle zabawa trwała do białego rana, czasami goście weselni byli zadziorni, a nawet dochodziło między nimi do bijatyk, niejednokrotnie z powodu orkiestry. Jedni biesiadnicy krzyczeli „grać orkiestra”, a drudzy „nie grać” i to niekiedy był pretekst do bójki, a muzykanci, aby nie oberwać musieli uciekać. Bracia Pirogowie nieraz opowiadali o pewnym weselu w Sójkowej, kiedy to tzw. „grzęda” na podłodze się załamała i cała orkiestra spadła, ale na szczęście nikomu nic groźnego się nie stało.

     Muzyczny zespół Pirogów można było także usłyszeć na urządzanych w lecie festynach wiejskich, albo zimą na choinkach zakładowych, które zwykle odbywały się w remizach strażackich. Orkiestra Pirogów grała także na dansingach w lokalach w Stalowej Woli oraz na balach sylwestrowych, w tym na balu w hali sportowej w Stalowej Woli.

Lesław Piróg i kolega ze szkoły muzycznej

     Edward i Józef swe muzyczne pasje realizowali, grając także w zespole folklorystycznym, działającym przy Domu Kultury w Kamieniu, z którym wyjeżdżali na różne występy po ziemi rzeszowskiej.

Kamień, 30 grudnia 2021 r.

Tekst opracowali:
Agata i Wojciech Piróg

     Na obiektach Zespołu Szkół w Kamieniu odbył się Halowy Turniej Świąteczno-Noworoczny w Piłce Nożnej Żaków i Orlików.

     Po raz kolejny hala sportowa naszej szkoły rozbrzmiała gwarem młodziutkich piłkarzy i kibicujących im fanów. Do rywalizacji stanęło 9 drużyn. Drużyny rywalizowały o miejsca w dwóch grupach wiekowych. Walka była zacięta. Młodzi piłkarze grali z niezwykłym wręcz zaangażowaniem i hartem ducha.

     Zwycięzcą turnieju w kategorii Orlik została drużyna FA Jeżowe, z kolei w kategorii Żak pierwsze miejsce zajął Sokołek Kamień.

A oto cała klasyfikacja drużyn:

KATEGORIA ORLIK 2011/2012:
FA JEŻOWE - 9 PKT
AZALIA WOLA ZARCZYCKA - 6 PKT
SOKOŁEK KAMIEŃ - 3 PKT
ROTUNDA KRZESZÓW - 0 PKT

Od lewej stoją zawodnicy Sokołka (żółte stroje): Maksymilian Chamot, Dawid Rzeszutek, Przemek Przybysz, Kamil Zając, Adrian Mączka, Dawid Piróg, Dawid Saj, Przemek Bartecki, Błażej Juśko. Klęczą: Karol Bochenek, Adrian Tyczyński, Michał Kolano

KATEGORIA ŻAK 2013/2014:
SOKOŁEK KAMIEŃ - 10 PKT
AP STALOWA WOLA - 9 KT
AZALIA WOLA ZARCZYCKA - 7 PKT
FA JEŻOWE - 3 PKT
ROTUNDA KRZESZÓW - 0 PKT

Od lewej stoją zawodnicy Sokołka (żółte stroje): Dawid Saj, Alan Mączka, Miłosz Juśko, Julek Chamot. Siedzą: Eryk Piróg, Szymon Sądej, Gracjan Sroka, Sebastian Sabat, Kamil Piędel i Charlie Cholewa

     Dziękujemy rodzicom, trenerom, opiekunom, władzom gminy, Pani Dyrektor ZS w Kamieniu, wszystkim, którzy pomogli w organizacji turnieju, a przede wszystkim gratulujemy zawodniczkom i zawodnikom sportowego współzawodnictwa.

Mirosław Piędel

Makuch Adam (ur. 14.01.1899 r. - zm. 25.04.1986 r.)

     Adam Makuch syn Teodora i Antoniny urodził się w Mikulińcach powiat Tarnopol na Kresach Wschodnich w rodzinie inteligenckiej. Swoją drogę życiową przedstawił we własnoręcznie napisanym życiorysie.

     Do Kamienia, jak wspomina, przyjechał w czasie drugiej wojny światowej z siostrami Janiną i Leontyną. Janina i Adam podjęli pracę w 3-klasowej Szkole Podstawowej w Krzywej Wsi. Następnie, już do samej emerytury, Adam Makuch pracował w Szkole Podstawowej w Kamieniu, gdzie także mieszkał aż do śmierci.

     Adam Makuch był nietuzinkową osobą, człowiekiem obdarzonym wieloma talentami. Jego wszechstronne wykształcenie pozwalało mu prowadzić zajęcia w szkole zarówno z wychowania fizycznego, jak i muzyki, czy matematyki. Był bardzo zaangażowany w życie lokalnej społeczności, starał się zarazić swoją pasją do sportu, muzyki czy teatru jak największą liczbę osób i to nie tylko dzieci i młodzież, z którymi miał na co dzień styczność w pracy zawodowej, ale także osoby dorosłe. Organizował więc i prowadził rozmaite warsztaty teatralne dla wszystkich chętnych, niezależnie od wieku.

Zespól teatralny i muzyczny (kolęda) pod kierunkiem Adama Makucha (siedzi pierwszy z prawej), obok ze skrzypcami Stanisław Piędel, basy - Antoni Łach, z lewej ze skrzypcami stoi Walicki

     Uczęszczał do Wojskowej Akademii w miejscowości Neustadt koło Wiednia i stąd też wzięło się zapewne jego zamiłowanie do sportu i do krzewienia kultury fizycznej w ogóle. Do Kamienia przyjechał podobno rowerem z Przemyśla tzw. kolarzówką lub wyścigówką i ten rower był trochę takim jego znakiem rozpoznawczym (wąskie opony, kierownica typu koza), taki rower stanowił wtedy rzadkość na polskich drogach, więc i jego właściciel od razu rzucał się w oczy. Po latach już z daleka każdy wiedział, że jedzie Pan Makuch.

     O takich ludziach jak Pan Adam Makuch mówi się, że wystawili sobie sami pomnik swoimi czynami. Dzięki jego pracy i wielkiemu sercu, które w nią wkładał wiele osób poszerzyło swoją wiedzę ogólną, m.in. ze znajomości dzieł wybitnych pisarzy i muzyków polskich. Pokazywał na własnym przykładzie jak należy rozumieć hasło „w zdrowym ciele, zdrowy duch”, jakie korzyści dają nam regularne ćwiczenia, a było to przecież bardzo dawno, jeszcze przed epoką kultu ciała, joggingu itp.

     Pan Adam Makuch spoczywa na miejscowym cmentarzu, jego grobem opiekuje się Pani Maria Grabiec (była pracownica szkoły), a jej siostra Pani Stanisława Kida opiekowała się Panem Adamem aż do jego śmierci. Pozostanie On w pamięci mieszkańców Kamienia jako bardzo ważna osoba w naszej lokalnej historii.

     Zachowało się na szczęście sporo zdjęć dokumentujących jego pracę, które chętnie prezentujemy.

Kamień 16 listopada 2021 r.

op. JC